Η οικογένεια μπορεί να λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο που να ενισχύει και να διατηρεί τις επιπτώσεις της μαθησιακής δυσκολίας. Δηλαδή αν υπάρχει ασαφής γονικός έλεγχος ως το τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει το παιδί, έλλειψη κανόνων, έλλειψη πειθαρχίας, αν οι γονείς δεν είναι συνεπείς σε θέματα αμοιβής και τιμωρίας, και αν υπάρχουν απειλές και φωνές όταν προκύπτει ένα πρόβλημα. Επιπρόσθετα αν οι γονείς εμπλέκονται σε υπερβολικό βαθμό στη ζωή του παιδιού και αν ασκούν υψηλό βαθμό ελέγχου με στόχο να τα προστατεύσουν τότε ενισχύονται οι επιπτώσεις της μαθησιακής δυσκολίας.
•Να ενημερώνονται οι γονείς για όλα τα ζητήματα που αφορούν τη διαταραχή, δηλαδή την ένταση, τη φύση, το μέγεθος και τις συνέπειες του προβλήματος του παιδιού τους.
•Χρειάζεται επίσης να διαχωρίσει ο γονιός τα δικά του όνειρα και επιθυμίες από τα όνειρα του παιδιού του.
•Να επαινεί έστω και για κάτι το οποίο ο ίδιος θεωρεί ασήμαντο.
•Δεν συγκρίνει με τα άλλα του παιδιά
•Βοηθάει το παιδί να οργανώσει το χρόνο του.
•Βρίσκεται σε συχνή επαφή με το σχολείο.
•Κρατάει μια σταθερή στάση.
•Να παρατηρεί το παιδί σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του.
•Να λεν στα παιδιά τι να κάνουν και όχι τι να μην κάνουν.
•Να θέτουν κανόνες οι οποίοι να εφαρμόζονται με συνέπεια.
•Να φροντίσουν οι γονείς να πάρουν αρκετές πληροφορίες όσον αφορά την επίδραση της δυσκολίας αυτής, στην οικογένεια.
•Είναι επίσης σημαντικό να κατανοήσουν ότι ο ρόλος τους είναι να «διευκολύνουν» την ανάπτυξη του παιδιού και όχι να κάνουν τη δουλειά του παιδιού.
•Να είναι έτοιμοι να διαχειριστούν προβλήματα στο σπίτι που προκύπτουν από τη μαθησιακή δυσκολία.