Θεατρικό Παιχνίδι

Στον χώρο μας λαμβάνουν χώρα συνεδρίες θεατρικού παιχνιδιού από την λογοθεραπεύτρια/ηθοποιό Ρουμπίνη – Γεωργία Χονδρουδάκη και την ειδική παιδαγωγό/ηθοποιό Έλενα Καραντζή.

Μέσα απ’τις διαδικασίες των ασκήσεων που προηγούνται της δραματοποίησης:

  1. Το παιδί αποκτά μια άλλη σχέση με το σώμα του. Με τις ποικίλες ασκήσεις αποκτά τη δυνατότητα τόσο της χαλάρωσης κάθε μέλους του σώματός του, όσο και της συγκέντρωσης σε κάθε σημείο αυτού, της συνειδητοποίησης, του όγκου του σώματος, του τόπου του σώματος, των λειτουργιών, που γίνονται μέσα του και ιδιαίτερα της αναπνοής, που σιγά-σιγά την εξασκεί και την αξιοποιεί. Έτσι, ζωντανεύει το σώμα του και γίνεται “εμψυχούμενο από κορυφής μέχρις ονύχων”. Το παιδί συνειδητοποιεί την ύπαρξή του μέσα στο χώρο. Εξασκεί την αίσθηση προσανατολισμού, κινείται ευχερέστερα και κατακτά το χώρο, που το περιβάλλει. Επιδρά πάνω σ’αυτόν και φυσικά τον μεταλλάσσει. Οξύνει τις αισθήσεις του. Νιώθει τις δυνάμεις, που εκπέμπονται απ΄το ίδιο του το σώμα προς τους γύρω του και αντίστροφα τις δυνάμεις, που επενεργούν σ’αυτό. Εξελίσσει την κίνηση του, μπαίνοντας στην ανατομία γενικά της κίνησης και ειδικά της χειρονομίας και της έκφρασης προσώπου. Μαθαίνει να εκφράζεται μέσα απ’την κίνηση. Βρίσκει το ρυθμό του σώματός του και τους διάφορους ρυθμούς μέσα του και έξω του. Συνδυάζει ρυθμό και κίνηση, ρυθμό και φωνή, ρυθμό και ποίηση, ποίηση και κίνηση. Συνδυάζει τις τέχνες με το σώμα του. Τις βιώνεται  και τις εκφράζει δένοντάς τες με νέους δεσμούς.
  2. Το παιδί μεταλλάσσει την σχέση του με τον εαυτό του. Το παιδί πειραματιζόμενο με τις αισθήσεις του, το σώμα του, τη φαντασία του, συνταιριάζοντας το πραγματικό με το φανταστικό, βρίσκει νέες λύσεις και οδηγείται σε νέες εσωτερικές και εξωτερικές στάσεις. Οι εμπειρίες του αυτές αυτές και τα αποτελέσματα, που επιτυγχάνει, το οδηγούν στο να εντυπωσιαστεί απ’τον ίδιο του τον εαυτό και τις δυνατότητές του. Παράλληλα, η δυνατότητα μεταμόρφωσής του σε χιλιάδες πράγματα και ιδέες και η πραγμάτωση επιθυμιών, που πολλές φορές η πραγματικότητα του αποστέρησε, το εμψυχώνει. Οδηγείται στο τραγούδι, στο χορό, στην ποίηση. Εδώ όμως, δεν θα είναι μόνο δέκτης, αλλά και δημιουργούς. Θα γεννήσει ποίηση, μουσική, ζωγραφική. Μέσα απ’όλα αυτά θα ξεπεράσει τις αναστολές του, άλλοτε με την παρότρυνση μας και άλλοτε με την βοήθεια μιας μάσκας. Θα ξεπεράσει τους δισταγμούς του, τις φοβίες του και θα πεισθεί το ίδιο ότι είναι άξιο να δράσει και να δημιουργήσει. Θα διασταλεί, λοιπόν, ο προσωπικός του χώρος, όπου δρα πλέον η διαφοροποιημένη του φωνή, ο νέος του εαυτός.
  3. Το παιδί μεταλλάσσει τη σχέση του με τους άλλους. Το παιδί παίζοντας μαζί με τους άλλους πλησιάζει, συνεργάζεται μαζί τους και στην πράξη αποδέχεται όρια και περιορισμούς. Υποχωρεί, ή διεκδικεί αν χρειαστεί, ή οδηγείται σε μια τρίτη λύση για την πραγμάτωση του κοινού σκοπού. Υπολογίζει, σέβεται τον άλλον, τον διδάσκει και διδάσκεται. Με τις εναλλαγές των ρόλων τοποθετείται σε διάφορες θέσεις απ’τις οποίες μαθαίνει να νιώθει τον άλλον και τα προβλήματά του.
  4. Το παιδί ευαισθητοποιείται προς τις τέχνες. Απ’την ηλικία και μ’αυτές τις εμπειρίες του δημιουργούνται ερωτηματικά και ερεθίσματα προς τις τέχνες. Εξοικειώνεται με διάφορα μουσικά είδη/ερεθίσματα, καλλιτέχνες εκφράσεις διαφόρων λαών, λαογραφικά στοιχεία, τελετουργίες (πρωτόγονων λαών), μα περισσότερο με διάφορες μορφές θεάτρου και λογοτεχνίας γενικά.
  5. Οι γνώσεις γίνονται βίωμα. Οι γνώσεις μέσα από τις διαδικασίες της δραματοποίησης γίνονται βίωμα στο παιδί. Θα κυλήσουν  στην ενδοχώρα του και θα αφομοιωθούν. Μέσα από την δράση και τη φωνή θα ενεργοποιηθεί όχι μόνο το νοητικό επίπεδο αλλά και το αισθαντικό.
  6. Το παιδί με τις διαδικασίες αυτές παίρνει απόσταση από τις δεδομένες παραστάσεις, που έχει για τον ίδιο του τον εαυτό και τους άλλους και παρακινείται στην άντληση και ανεύρεση της ταυτότητάς του. Με την δράση του στο χώρο της δραματοποίησης ανανεώνει, διευρύνει και μεταλλάσσει  τα σύμβολά του, ενώ οι επιθυμίες του βρίσκουν συμβολική πραγμάτωση και ικανοποίηση. Κινητοποιεί και αποδεσμεύει συγκινήσεις. Ο εσωτερικός κόσμος του παιδιού, οι επιθυμίες, τα άγχη, οι φόβοι, τα όνειρα, οι φαντασιώσεις, παύουν να είναι εγκλωβισμένα και βρίσκουν διέξοδο προς την δημιουργικότητα. Επιπλέον το παιδί επινοεί και ανακαλύπτει. Με την κινητοποίηση των γλωσσικών στοιχείων, κινητικότητας διαστέλλεται ο χωρόχρονος. Και το σπουδαιότερο ίσως είναι ότι, μέσα από όλα αυτά, το παιδί βρίσκει πολλές δυνατότητες απόλαυσης, ενθουσιασμού και χαράς, που ανανεώνουν  και πραγματώνουν το είναι του.

Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε στη γραμματεία του Case Study στο τηλέφωνο: 2160023302

Scroll to Top