Ο αυτισμός είναι μια διάχυτη διαταραχή της ανάπτυξης, και εμφανίζεται με συχνότητα 1 στα 1000 άτομα. Οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές αποτελούν μια ομάδα διαταραχών που χαρακτηρίζονται από δυσκολίες στην επικοινωνία και στην κοινωνικοποίηση. Μερικά παραδείγματα διάχυτων διαταραχών είναι εκτός από τον αυτισμό η διαταραχή Asperger, η διαταραχή Rett, η παιδική αποδιοργανωτική διαταραχή (παλινδρόμηση σε τομείς της ανάπτυξης μετά από μια ομαλή περίοδο ανάπτυξης). Ο όρος “αυτισμός” προέρχεται από τη λέξη “εαυτός” και υποδηλώνει την απομόνωση του ατόμου στον εαυτό του. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Bleuler το 1911 για να χαρακτηρίσει άτομα που δεν είχαν επαφή με την πραγματικότητα. Στη συνέχεια, το 1942, ο αυστριακός ψυχίατρος Leo Kanner είχε κάνει αναφορά για μια πάθηση που εμφάνιζαν παιδιά και την είχε ονομάσει “Autistic Disturbances of Affective Contact and Early Infantile Autism”. Στη σύγχρονη εποχή, ο αυτισμός αντιμετωπίζεται ως φάσμα που στο ένα άκρο βρίσκουμε μια κατάσταση ψηλής λειτουργικότητας και στο άλλο συναντούμε κατάσταση χαμηλής λειτουργικότητας. Το ενδιάμεσο περιλαμβάνει πληθώρα παθολογικών περιπτώσεων.