Το μοντέλο των εσωτερικών χαρακτηριστικών : υποστηρίζει ότι το παιδί φέρει κάποιο εσωτερικό χαρακτηριστικό που προβλέπει την εκδήλωση συγκεκριμένης διαταραχής χωρίς απαραίτητα την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον.
•Στο μοντέλο εμπίπτει και η θεωρία της προσκόλλησης: Αλλαγές στο χαρακτήρα του παιδιού στο 1ο έτος της ζωής καθορίζουν τη μελλοντική ψυχοπαθολογία ανεξάρτητα από το περιβάλλον του παιδιού.
•Μειονεκτήματα: Το μοντέλο δεν λαμβάνει υπόψη ότι η επίδραση του περιβάλλοντος στην πορεία της εξέλιξης του παιδιού. Το περιβαλλοντικό μοντέλο: Η δυσπροσαρμοστική συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων περιβαλλοντικών συνθηκών.
• Το μοντέλο αυτό υποστηρίζει την ύπαρξη μιας σειράς περιβαλλοντικών επιδράσεων στη συμπεριφορά άμεση επίδραση μέσω αμοιβών/τιμωρίας, ή έμμεση μέσα από παρακολούθηση της αμοιβής ή τιμωρίας άλλων.
•Μειονεκτήματα: Δύσκολο να προσδιορίσουμε τι είναι το περιβάλλον καθώς και να ερευνήσουμε το συνεχόμενο ρόλο του περιβάλλοντος και το πώς αυτό επιδρά στην εκδήλωση κάποιας
ψυχολογικής δυσλειτουργίας στο παιδί.
Μοντέλα αλληλεπίδρασης (transactional models):
•Υποστηρίζουν την αλληλεπίδραση ανάμεσα στο παιδί και το περιβάλλον για να επεξηγήσουν τη δυσλειτουργική συμπεριφορά στο παιδί.
Π.χ., ελλιπές συνταίριασμα mismatch μεταξύ του παιδιού και του περιβάλλοντος του.