Όταν οι γονείς ανακαλύψουν πως ένα από τα παιδιά τους αντιμετωπίζει μαθησιακή δυσκολία, βιώνουν μια ανατροπή της εικόνας που είχαν μέχρι τη διάγνωση, για το παιδί τους. Βιώνουν αισθήματα απώλειας και πένθους. Το πένθος πυροδοτείται από την απώλεια της φαντασιωτικής εικόνας που είχαν μέχρι τότε για το παιδί τους. Δηλαδή δημιουργείται μια δεύτερη εικόνα η οποία δεν είναι οικεία και μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης εικόνας υπάρχει τώρα μια απόσταση την οποία καλούνται να διαχειριστούν. Επιπρόσθετα το ότι δεν είναι ορατή η μαθησιακή δυσκολία δημιουργεί περισσότερο άγχος.
Η πρώτη αντίδραση μετά τη διάγνωση είναι ένα μπέρδεμα, διερωτούνται γιατί αυτό να συμβαίνει σε αυτούς και κατά πόσο τιμωρούνται για κάτι που έκαναν στο παρελθόν. Αρχίζουν τις επισκέψεις από ειδικό σε ειδικό και λόγω του ότι συνήθως οι ειδικοί δεν συμφωνούν πάντοτε μεταξύ τους, αυτό τους μπερδεύει ακόμα περισσότερο.
Μια άλλη αντίδραση είναι η άρνηση ύπαρξης της μαθησιακής δυσκολίας και η οποία εμφανίζεται όταν οι γονείς δυσκολεύονται να αποδεχτούν την πραγματικότητα και το γεγονός ότι χρειάζεται να αναθεωρήσουν την φαντασιωτική εικόνα που είχαν φτιάξει για το παιδί προτού γίνει η διάγνωση.