Όταν τα παιδιά εισέρχονται στο εκπαιδευτικό σύστημα φέρουν μαζί τους και τις στερεοτυπικές αντιλήψεις που πιθανόν έχουν αναπτύξει στο πλαίσιο της οικογένειας. Παράλληλα και οι εκπαιδευτικοί μπορεί να παρουσιάζουν επίσης στερεότυπα και προκαταλήψεις για άτομα και ομάδες σε σχέση με τη φυλή, τη γλώσσα, το φύλο και την κοινωνική τάξη. Τα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα σε κάθε χώρα, συχνά, δομούνται βάσει συγκεκριμένων πολιτισμικών και εθνικών αξιών και πεποιθήσεων της κυρίαρχης ομάδας. Οι αξίες και οι πεποιθήσεις αυτές ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο σκέψης και δράσης εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων στο πλαίσιο της σχολικής κοινότητας, αφήνοντας στο περιθώριο ό,τι φαντάζει “διαφορετικό”. Αποτέλεσμα αυτής της ασυνείδητης επιρροής των στερεοτύπων είναι ότι πολλοί εκπαιδευτικοί και μαθητές δεν κατανοούν το πολιτισμικό υπόβαθρο κάποιων μαθητών και συμμαθητών τους αντίστοιχα. Έτσι, δεν είναι σπάνια τα φαινόμενα απόδοσης αρνητικών χαρακτηρισμών, οι εκδηλώσεις εχθρότητας, η ύπαρξη χαμηλότερων προσδοκιών και η επιλογή ακατάλληλων διδακτικών μεθόδων για μαθητές διαφορετικής εθνικότητας από τους εκπαιδευτικούς και τους συνομηλίκους (Booker, 2009. Chavez & Guido-DiBrito, 1999. Crockett, 2009. Jones, 2009. Swick et al., 1996).
Πηγή: Χατζηχρήστου, Χ. Γ. (2011). Κοινωνική και Συναισθηματική Αγωγή στο Σχολείο. Τυπωθήτω, Αθήνα.